◎วิชาคัดของและการถอนอาถรรพ์ที่สืบทอดในแขนงต่างๆ◎

วิชาคัดของและการถอนอาถรรพ์ที่สืบทอดในแขนงต่างๆ

มีเรียนผูกก็ต้องมีเรียนแก้ในอดีตครูบาอาจารย์ผู้สืบทอดวิชาต่างๆแก่ศิษย์ท่านยังได้ท่ายทอดวิชาอีกแขนงวิชาหนึ่ง ซึ่งเป็นวิชาที่เป็นอริวิชาประเภทคงกระพันชาตรี นั่นคือ วิชาคัด ซึ่งใช้สำหรับถอนของแก้คนที่อยู่ยงคงกะพัน ทำให้อาถรรพ์นั้นเสื่อมคลายไป

ส่วนของจำพวกมีดอาคม เทพศาสตราวุธ จะทำให้อาคมที่คุ้มตัวถูกแหวกออกจนสามารถฟันเข้าได้แต่ของไม่เสื่อม เฃ่นพระคาถาเสกมีดถอนของที่แอดมินได้ลงไว้ให้ในโพสก่อหน้านี้

หรือแม้แต่การถอนอาถรรพ์คงกระพันนั้นยังมีวิธีอีกวิธีนั้นคือการใช้ว่านเพื่อถอนได้อีกด้วย คนมีวิชาบางครั้งก็ใช้ว่านเปราะหรือว่านบางชนิดลูบคมแล้วฟันเพื่อให้อาถรรพ์คลายก็มี เพื่อจะได้ทำอันตรายได้ตามที่มุ่งหมายไว้

แม้แต่การนั่งแผ่นไม้กระดานแผ่นเดียวกัน ผู้ที่มุ่งหมายทำการคัดของเพียงวางฝ่ามือบนแผ่นไม้ยังสามารถกระทำได้เลย แต่ข้อนี้คงทำได้ยากเพราะคงไม่มีผู้มีวิชาคนไหนจะยอมมานั่งให้เราคัดของเอามาได้ง่าย

การคัดของนี้กระทำกันเป็นหลายอย่างหลายวิธี ใช้ทั้งคาถาคัดบ้าง ใช้สิ่งของที่เป็นอัปมงคลกระทำให้เสื่อมบ้าง เช่น ใช้ผ้าเลือดผู้หญิงลูบคมอาวุธเสียก่อนแล้วจึงแทงฟัน หรือไม่ก็ให้ผู้หญิงที่กำลังมีประจำเดือนข้ามอาวุธเสียก่อน บางทีก็พยายามให้ผู้หญิงนั้นแกล้งทำทาทางข้ามตัวผู้ที่อยู่คงนั้นให้เสื่อมเสียก่อน แล้วจึงฟันแทงเอา หรือแกล้งเอาผ้าที่มีประจำเดือนนั้นผูกศีรษะและร่างกายผู้นั้นเสียก่อนก็มีการทำประเภทนี้ เป็นเหตุให้ผู้ถูกแกล้งนั้นบังเกิดอุปทานว่า เมื่อถูกกระทำเช่นนี้แล้วความขลังก็จะเสื่อมความขลังไป และถ้าหากผู้ถูกคัดยึดถือตามนั้นก็จะถูกคัดจนเสื่อมอาถรรพ์ได้ เพราะทำให้จิตตกอยู่ใน วิกิจฉา ความสงสัยลังเลในของๆตนเองไป แต่ถ้าผู้ถูกคัดเองจิตไม่ตกเลยจิตยังรวมเป็นเอกัคคตาจิต(จิตเป็นหนึ่ง) โดยยึดถือว่าของๆตนมีบารมีสูงกว่าของต่ำนั้นมาก เมื่อมีสมาธิจิตเเน่วเเน่ของๆเราไม่เสื่อมการกระทำดังกล่าวก็จะไม่เป็นผลอันใด

สำหรับแนวทางป้องกันจะถูกคัดของในสมัยก่อนนั้น

๑.การถูกคัดด้วยเวทย์มนต์ให้ใช้คาถาผูกหรือกรึงเอาไว้แต่ละอาจารย์แต่ละสำนักจะมีคาถาเฉพาะ หรือเพราะส่วนใหญ่จะใช้น้ำมนต์ถอนก็ขอแค่หลบอย่าให้ถูกตัวก็พอ แต่หากเป็นพวกทนสิทธิ์ ตะปูสังฆวานร กายสิทธิ์ของดีแต่ธรรมชาติก็ขอท่านช่วยกันคัดถอนให้ก็เป็นอันปลอดภัย

๒.หากถูกแกล้งด้วยของต่ำ ก็อย่าอุปทานไปเองแค่คิดว่าทองคำก็ยังเป็นทองคำอยู่วันยังค่ำ นอกจากทางสำนักจะห้ามจริงๆ

๓.มีดหมอที่ลงประจุอาคมทั้งหลาย ให้หลบเอา

๔.ว่านยาก็ต้องหลบเอาเช่นกัน นอกจากจะมีพญาว่านที่ไม่แพ้ว่านใดๆเช่นไพรดำสำหรับพวกที่ขลังด้วยแรงว่านยานั้น วิธีคัดของด้วยการใช้ว่านยาเหมือนกัน เช่นเอาว่านเปราะซึ่งเป็นพันธุ์ไม้จำนวนว่านชนิดหนึ่งมาทาตรงที่ดาบคมมีดเสียก่อน แล้วจึงฟังแทงเอา ถือคติว่าว่านยานั้นจะเสื่อมแรงขลังไป ทั้งนี้เห็นจะอาศัยเพราะนามชื่อคำว่า “เปราะ” นั่นเอง บางที่ก็ใช้ขี้ไก่ทาเสียก่อน ถือคติว่าขี้ไก่นั้นหากบินข้ามต้นว่านยาที่มีฤทธิ์แล้วจะตายหมด ฉะนั้นเขาจึงเอาขี้ไก่เป็นเครื่องปราบว่านยานั้นให้เสื่อมคลายไป

การอยู่คงยงคงกระพันชาตรีตามที่กล่าวมานี้ ล้วนเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากอาคมเวทมนต์ทำให้เป็นไป ยังมีสิ่งที่ทำให้อยู่ยงคงกระพันได้โดยไม่ต้องใช้คาถาอีกด้วย เราเรียกของจำพวกนี้ว่าพวก “ทนสิทธิ์” ได้แก่ พวกคต พวกแร่ พวกเขี้ยวงา และ ว่านยาทั้งปวง ที่มีคุณสมบัติทำให้คงกระพันชาตรี ซึ่งการอยู่คงนี้มีหลายประการ การอยู่คงกระพันด้วยว่านและยานั้น ได้แก่พรรณไม้ที่เป็นเครื่องยาต่าง ๆ บางทีก็ใช้รากยานั้นมาเสกกิน เอามาเสกเข้าแล้วจึงกินเข้าไปทำให้เนื้อหนังอยู่คง คาถาที่เสกนั้นก็ใช้ตามบทคาถาต่างๆ ที่ท่านบังคับไว้ เพราะเหตุที่การอยู่คงกระพันชาตรีนี้มีการถอนแก้คัดกันตามที่กล่าวมานั้นแล้ว ฉะนั้นท่านจึงได้วางวิธีกันในการที่เขาจะถอนแก้ไว้ เช่น จะอาราธนาพระหรือเครื่องรางเพื่อนำติดตัวไปด้วย เมื่ออาราธนาแล้วให้ใช้คาถาผูกเสีย ด้วยคาถาผูก จะเป็นบทใดบทหนึ่งก็ได้.. สำหรับพระเวทย์คัดของที่อาจารย์ไพฑูรย์ พันธุ์เชื้องามได้ประสิทธิ์มาจากหลวงพ่อเดิม และพระคาถาอารธนาพระเครื่องรางที่ถูกคัดกลับมาอาถรรพ์ดังเดิมจะลงไว้ให้ในโพสต่อไปครับ

นักเลง โบราณ ตำนานหนังเหนียว